Persian Poetry Iranian Hafez of Shiraz
شعر فارسی حافظ شیرازی غزل 468- که برد به نزد شاهان ز من گدا پيامي
دیوان حافظ لسان الغیب غزل شماره 468
که برد به نزد شاهان ز من گدا پيامي که به کوي مي فروشان دو هزار جم به جامي
شده‌ام خراب و بدنام و هنوز اميدوارم که به همت عزيزان برسم به نيک نامي
تو که کيميافروشي نظري به قلب ما کن که بضاعتي نداريم و فکنده‌ايم دامي
عجب از وفاي جانان که عنايتي نفرمود نه به نامه پيامي نه به خامه سلامي
اگر اين شراب خام است اگر آن حريف پخته به هزار بار بهتر ز هزار پخته خامي
ز رهم ميفکن اي شيخ به دانه‌هاي تسبيح که چو مرغ زيرک افتد نفتد به هيچ دامي
سر خدمت تو دارم بخرم به لطف و مفروش که چو بنده کمتر افتد به مبارکي غلامي
به کجا برم شکايت به که گويم اين حکايت که لبت حيات ما بود و نداشتي دوامي
بگشاي تير مژگان و بريز خون حافظ که چنان کشنده‌اي را نکند کس انتقامي
نگاهی به عکسهاي تاريخي ايران
غزل بعدي 469
فال حافظ
غزل قبلی 467
